8:00 - 15:00

ساعات کار شنبه – پنجشنبه

031-32358588

برای مشاوره با ما تماس بگیرید

اینستاگرام

تلگرام

جستجو

کیفیت مرکبات سبز زدایی شده با اتیلن پس از برداشت

خلاصه

رنگ خارجی یک عامل کلیدی است که کیفیت میوه مرکبات خارجی را تعیین می کند. سبزه زدایی با قرار گرفتن در معرض اتیلن اگزوژن یک درمان پس از برداشت است که به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد که برای ترویج توسعه رنگ خارجی مرکبات استفاده می شود، عمدتاً در ارقامی که به بلوغ داخلی می رسند در حالی که رنگ پوست خارجی آنها هنوز سبز است. اتیلن نقش مهمی در تغییر رنگ مرکبات ایفا می کند، زیرا دو فرآیند همزمان، اما مستقل، تجزیه کلروفیل و سنتز کاروتنوئید را القا می کند. با این حال، مهم است که بدانید، علاوه بر تأثیر بر رشد رنگ پوست، آیا این درمان می تواند بر سایر پارامترهای کیفیت میوه تأثیر منفی بگذارد یا خیر. این فصل به تأثیر تیمار درجه بندی پس از برداشت بر کیفیت فیزیکوشیمیایی، تغذیه ای و حسی مرکبات می پردازد.

نویسندگان:

جولیا مورالس . لوردس سرورا . پیلار ناوارو . الخاندرا سالوادور*
موسسه تحقیقات کشاورزی والنسیا، مونکادا، والنسیا، اسپانیا

1) معرفی

رنگ خارجی مرکبات یک ویژگی کیفی مهم است که باید برای بازار تازه در نظر گرفته شود. مصرف کنندگان میوه های باکیفیت را با رنگ پوست نارنجی روشن معمولی مرتبط می دانند، در حالی که پوست های مایل به سبز را با میوه های نارس مرتبط می دانند [1].

در مرکبات، تغییر رنگ نه تنها به دمای شبانه نزدیک به 12 درجه سانتیگراد نیاز دارد، بلکه به تفاوت های مشخصی بین دمای روز و شب نیز نیاز دارد. در دمای 12 درجه سانتی گراد، بیان ژن های کلیدی مسیر بیوسنتز کاروتنوئید تحریک می شود که باعث افزایش غلظت کاروتنوئیدها و زانتوفیل ها می شود [2]. اما در کشورهای گرمسیری بدون دمای شب سرد، مرکبات بدون نشان دادن رنگ نارنجی مشخص به کیفیت داخلی قابل قبولی می‌رسند و میوه زمانی مصرف می‌شود که پوست آن سبز مایل به زرد باشد.

در مناطق تولید مرکبات مدیترانه ای، انواع مرکبات اولیه، به ویژه نارنگی و پرتقال، قبل از رنگ آمیزی کامل خارجی به بلوغ داخلی می رسند. در این موارد، تیمار درجه بندی، با استفاده از اتیلن اگزوژن، یک روش رایج پس از برداشت است که برای بهبود رنگ میوه خارجی دنبال می شود، که به پذیرش بازار آنها کمک می کند و فصل بازاریابی آنها را طولانی می کند. علاوه بر این، در مرکبات بالغ برداشت شده پس از شکست رنگ، گزارش شده است که اتیلن اگزوژن می‌تواند بروز اختلالات فیزیولوژیکی مهم پس از برداشت، مانند ایجاد حفره‌های پوستی غیر سرد یا آسیب ناشی از سرما را کاهش دهد [3، 4]. این اختلالات به صورت آسیب پوست و همچنین بروز بیماری ناشی از Penicillium digitatum بدون تأثیر منفی بر خصوصیات ارگانولپتیک میوه ظاهر می شوند [3، 5].

تیمار درجه بندی اعمال شده برای افزایش رنگ خارجی مرکبات شامل قرار دادن میوه در معرض غلظت کم اتیلن است [6]. با این حال، علاوه بر غلظت اتیلن، عوامل مهم دیگری مانند دما، رطوبت یا دی اکسید کربن (CO2) و اکسیژن موجود در اتمسفر، در هنگام تغییر رنگ به طور ضمنی دخیل هستند. کنترل همه جانبه همه این عوامل و همچنین مدت زمان فرآیند، الزاماتی برای دستیابی به رنگ خارجی مورد نظر بدون ایجاد واکنش های نامطلوب مربوط به اختلالات فیزیولوژیکی یا تغییرات حسی است که به کیفیت میوه در طول عمر انباری آنها آسیب می رساند.

این فصل پارامترهای دخیل در فرآیند درجه بندی و تأثیر آن بر کیفیت خارجی یا داخلی میوه را شرح می دهد.

2) عوامل دخیل در فرآیند درجه بندی پس از برداشت

در میوه های فرازگرا، اتیلن نقش کلیدی در کنترل تغییرات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی که در طول رسیدن رخ می دهد، از جمله شکستن رنگ، نرم شدن، و تجمع قندها، اسیدها، مواد فرار معطر و ویتامین ها ایفا می کند [7]. در مقابل، مرکبات غیر فرازگرا هستند و رسیدن طبیعی آنها با افزایش تنفس و نرخ تولید اتیلن همراه نیست [8]. با این حال، نشان داده شده است که قرار گرفتن در معرض اتیلن اگزوژن فرآیندهای مختلف مربوط به رسیدن، مانند تخریب رنگدانه‌های کلروفیل سبز و تجمع کاروتنوئیدهای نارنجی/زرد، در بافت پوست مرکبات را تحریک می‌کند. اتیلن اگزوژن فعالیت کلروفیلاز و بیان ژن و همچنین سایر ژن های دخیل در تجزیه کلروفیل را افزایش می دهد [9، 10]. اتیلن همچنین بیوسنتز کلروفیل را با سرکوب بیان ژن منیزیم کلاتاز و اکثر ژن های دخیل در فتوسنتز و بیوژنز کلروپلاست کاهش می دهد [11]. اتیلن همچنین رونویسی ژن‌های بیوسنتزی کاروتنوئید را در پوست مرکبات تحریک می‌کند، که هم با تبدیل کلروپلاست به کروموپلاست و هم با تجمع زانتوفیل‌ها و کاروتنوئیدها همراه است [11، 12]. بنابراین، تیمار درجه‌بندی با قرار گرفتن در معرض اتیلن برون‌زا یک تیمار پس از برداشت به‌طور گسترده برای ترویج توسعه رنگ خارجی در مرکبات، به‌ویژه در ارقامی است که به بلوغ داخلی می‌رسند در حالی که رنگ پوست خارجی هنوز سبز است [12، 13].

درجه بندی تجاری پس از برداشت معمولاً در خانه های بسته بندی انجام می شود، به ویژه در محفظه های کنترل شده با دما که مجهز به انژکتورهای خودکار برای تأمین غلظت مناسب اتیلن هستند. غلظت اتیلن اعمال شده کم است، نزدیک به ppm 1-5 [14، 15]. این غلظت برای ایجاد تغییر رنگ کافی است و گزارش شده است که افزایش غلظت اتیلن تأثیر قابل توجهی در بهبود رنگ پوست یا کاهش زمان درجه بندی ندارد [16]. قرار گرفتن مرکبات در معرض غلظت های بالاتر اتیلن می تواند باعث ایجاد اثرات نامطلوب مربوط به پیری سریع میوه شود. بنابراین، لازم است سطوح اتیلن به طور مداوم در طول فرآیند کنترل شود تا اطمینان حاصل شود که غلظت آن برای درجه بندی مناسب بدون آسیب به کیفیت کافی است.

دما یک عامل تعیین کننده برای تکامل رنگ در طول فرآیند درجه بندی اتیلن است. دما به شدت بر تخریب کلروفیل و سنتز کاروتنوئید تأثیر می گذارد. دمای بالا نزدیک به 30 درجه سانتیگراد منجر به از دست دادن سریع کلروفیل می شود اما تجمع کاروتنوئید را به تاخیر می اندازد. با این حال، دمای بین 18 تا 20 درجه سانتیگراد باعث تجمع بیشتر کاروتنوئیدها می شود، اگرچه تخریب کلروفیل کندتر است. دمای بسیار پایین (نزدیک به 5 درجه سانتیگراد) در طول فرآیند می تواند تجمع کاروتنوئید را سرکوب کند و بر ترکیب کاروتنوئید در فلاودو تأثیر بگذارد [17]. در اسپانیا، نارنگی ها در دمای 18 تا 21 درجه سانتیگراد تحت تیمار درجه بندی قرار می گیرند، در حالی که پرتقال در معرض دمای کمی بالاتر از 20 تا 22 درجه سانتیگراد قرار می گیرند [18]. با این حال، درجه بندی لیموها در دمای 30-25 درجه سانتیگراد انجام می شود [19]. به طور مشابه در اسرائیل و کالیفرنیا، نارنگی و پرتقال در معرض 20 تا 25 درجه سانتیگراد قرار دارند [20، 21، 22]. در فلوریدا، بیشتر مرکبات به صورت تجاری در دمای نسبتاً بالای 28 تا 29 درجه سانتیگراد درجه بندی می شوند [23].

عامل مهم دیگری که در تیمار درجه بندی باید در نظر گرفته شود، زمان لازم برای رسیدن به رنگ میوه مورد نظر است که بسیار به رقم و رنگ اولیه میوه بستگی دارد که به نوبه خود با بلوغ میوه و شرایط باغ کنترل می شود [18]. رنگ پوست مرکبات با زمان قرار گرفتن در معرض اتیلن در طول فرآیند درجه بندی افزایش می یابد. با این حال، اثرات منفی ناشی از اتیلن نیز هر چه مدت زمان قرار گرفتن در معرض طولانی‌تر باشد، قوی‌تر هستند. بنابراین، مدت زمان قرار گرفتن میوه در معرض اتیلن باید تا حد امکان کوتاه باشد و دمای مطلوب، غلظت اتیلن، رطوبت و شرایط هوادهی باید اعمال شود. بیش از 72 تا 96 ساعت درمان برای جلوگیری از اختلالات لایه برداری در طی تجاری سازی پسین توصیه می شود [24]. مرتب‌کننده‌های رنگ فعلی، که با سلول‌های فوتوالکتریک روی خطوط انتقال کار می‌کنند، به میوه‌ها اجازه می‌دهند تا با توجه به رنگ اولیه‌شان انتخاب شوند و مدت زمان درمان درجه‌بندی را تنظیم کنند تا از قرار گرفتن بیش از حد میوه در معرض اتیلن جلوگیری شود. لازم به ذکر است که تکامل رنگ میوه پس از انتقال میوه از محفظه اتیلن به شرایط قابل فروش ادامه می یابد [6]. با این حال، دمایی که میوه پس از درجه بندی در معرض آن قرار می گیرد، برای تکامل رنگ خلفی کلیدی است. اگر در هنگام حمل مرکبات دما پایین باشد، توسعه رنگ می تواند محدود شود [25]. ترکیب دوره های با و بدون قرار گرفتن در معرض اتیلن با موفقیت به تغییر مطلوب در نارنگی و پرتقال دست یافته است و مدت زمان بهینه قرار گرفتن در معرض اتیلن با در نظر گرفتن رنگ در زمان برداشت و شرایط بازاریابی بعدی برآورد شده است [6]. علاوه بر این، تغییر رنگی که میوه در طی عملیات درجه بندی متحمل می شود بسیار به تنوع آن بستگی دارد [6، 24، 26].

قرار گرفتن میوه در معرض اتیلن باعث افزایش سرعت تنفس میوه در داخل اتاقک های درجه بندی می شود [27]. CO2 به عنوان یک آنتاگونیست اتیلن شناخته می شود که در غلظت های بالا از عملکرد اتیلن جلوگیری می کند و فرآیند تغییر رنگ را به تاخیر می اندازد. بنابراین، محفظه هایی که درجه بندی در آنها انجام می شود باید به حسگرهای CO2 خاصی مجهز شوند تا غلظت آن را به طور مداوم کنترل کنند. CO2 باید زیر 0.15-0.2٪ نگه داشته شود تا درجه بندی مناسب فراهم شود. سطوح بالای CO2 در اتمسفر ممکن است باعث تولید استالدئید و اتانول و در نتیجه خطر بد طعم شدن میوه شود [20]. غلظت اکسیژن باید بالای 20 درصد باقی بماند زیرا، جدا از نقش آن در فعالیت تنفسی، اکسیژن برای تخریب کلروفیل و بیوسنتز کاروتنوئید ضروری است. بنابراین، تهویه کافی برای تامین اکسیژن و حذف تجمع CO2 در محفظه های درجه بندی ضروری است. علاوه بر این، در طی تیمارهای درجه بندی، حفظ رطوبت نسبی در حدود 95 درصد برای به دست آوردن نتایج رضایت بخش تغییر رنگ پوست و جلوگیری از کم آبی میوه و تغییرات پوستی مطلوب است [28].

3) اختلالات فیزیولوژیکی

جدا از مزایایی که کاربرد اتیلن خارجی در طی عملیات درجه بندی می تواند برای بهبود رنگ میوه به همراه داشته باشد، در صورتی که فرآیند به درستی انجام نشود، می تواند منجر به تغییرات فیزیولوژیکی در میوه شود.

اثرات منفی مرتبط با قرار گرفتن میوه در معرض اتیلن برون زا مربوط به فرآیند پیری تسریع شده است که می تواند منجر به کاهش کیفیت عمده و ماندگاری کوتاه تر شود [26، 29]. این اثرات نامطلوب عمدتاً به غلظت و مدت قرار گرفتن میوه در معرض اتیلن بستگی دارد، اما بر شرایط جوی مانند رطوبت کم، دمای بیش از حد و غلظت بالای CO2 نیز تأثیر می گذارد. بروز این تغییرات به رقم، شرایط قبل از برداشت و درمان شرایط پس از برداشت نیز بستگی دارد. در بیشتر موارد، این اختلالات بلافاصله پس از فرآیند درجه بندی ظاهر نمی شوند، اما بعداً در طول ذخیره سازی تا زمان بازاریابی ظاهر می شوند [16]. زمانی که قرار است میوه ها در دماهای پایین حمل شوند باید مراقبت ویژه ای صورت گیرد که این امر با صادرات به کشورهای دارای شرایط قرنطینه اتفاق می افتد زیرا دمای پایین پس از درجه بندی می تواند تجلی این تغییرات را تسریع کند. بنابراین، برای جلوگیری از اختلالات احتمالی میوه، درمان باید تحت شرایط دقیق با در نظر گرفتن تمام عوامل دخیل در فرآیند و همچنین شرایطی که میوه پس از درجه بندی در معرض آن قرار می گیرد، انجام شود.

شایع ترین اختلالات فیزیولوژیکی مرتبط با درمان درجه بندی نادرست در زیر توضیح داده شده است.

3.1) پیری کاسه گل

ریزش کاسه گل و قهوه ای شدن عمده ترین اختلالات فیزیولوژیکی مرتبط با درجه بندی نادرست هستند (شکل 1). تازه نگه داشتن کاسه گل در طول عمر پس از برداشت مرکبات یک الزام کیفی است زیرا میوه ها از نظر تجاری جذاب تر هستند و همچنین میوه را از عفونت قارچی پس از جدا شدن محافظت می کند [30].

شکل 1.

پیری کاسه گل. قهوه ای شدن و ریزش کاسه گل.

اتیلن یک هورمون گیاهی است که باعث ریزش بافت و پیری در میوه می شود [31]. سطوح پایین اتیلن اتمسفر (≤0.01 میکرولیتر در لیتر) این اختلال را در طول نگهداری طولانی مدت کاهش می دهد و تجمع آن در طول ذخیره سازی سرد با پیری کاسه گل مرتبط است [32].

در طول درمان درجه بندی، گزارش شده است که کاربرد اتیلن باعث افزایش فعالیت آنزیم پلی گالاکترونیک اسید (PG) و سلولاز (Cx) می شود که باعث قهوه ای شدن و ریزش کاسه گل می شود [33]. بروز پیری کاسه گل که توسط درجه بندی ایجاد می شود عمدتاً به غلظت اتیلن و مدت زمان فرآیند بستگی دارد [26، 30، 34]، و همچنین بسیار وابسته به رقم است. نشان داده شده است که نارنگی های کلمانتین “Marisol” و “Oronules” نسبت به “Clemenpons” و “Clemenules” به پیری کاسه گل حساس تر هستند [35]. ارقام دیگر مرکبات، مانند نارنگی “Satsuma” و “Navelina” پرتقال، بسیار حساس به پیری کاسه گل هستند [6، 26]. علیرغم اینکه این اختلالات کاسه گل مدتی پس از درجه بندی ظاهر می شوند، بروز آنها با زمان نگهداری پس از درمان تشدید می شود.

بسیاری از مطالعات بر روی یافتن راه حل هایی برای جلوگیری از پیری کاسه گل در طول درجه بندی متمرکز شده اند. استفاده از اکسین ها یکی از درمان های موثر در کنترل این تغییر بوده است. اکسین مصنوعی 2،4-دی کلروفنوکسی استیک اسید (2،4-D) به طور گسترده به عنوان یک درمان برای کند کردن کاسه گل، خشک کردن، و قهوه ای شدن گزارش شده است. این به عنوان یک نتیجه از قرار گرفتن میوه در معرض اتیلن در طول درمان درجه بندی رخ می دهد [30، 34، 36]. مکانیسم اثر این اکسین کاهش فعالیت های PG و Cx و افزایش لیگنین و محتوای آب پوست میوه است [37]. علیرغم اینکه این اکسین به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته و مفید است، توسط قوانین فعلی اتحادیه اروپا محدود شده است، بنابراین نیاز به یافتن اکسین های مصنوعی دیگر برای جلوگیری از تغییرات فیزیولوژیکی در کاسه گل است [33، 35].

کاروالیو و همکاران [35] چهار اکسین مصنوعی (2،4-دی کلروفنوکسی پروپیونیک اسید (2،4-DP)؛ 3،5،6-تری کلرو-2- پیریدیلوکسی استیک اسید (3،5،6-TPA)؛ 2،4-D را آزمایش کرد. ایزوپروپیل استر؛ 2،4-D-آمین) برای کند کردن اختلالات کاسه گل ناشی از درجه بندی در ارقام مختلف کلمانتین. تمام اکسین های ارزیابی شده پیری کاسه گل را کاهش دادند. در تمامی ارقام، بهترین نتایج با اعمال 3،5،6-TPA و به دنبال آن ایزوپروپیل استر 2،4-D بدست آمد. در مقابل، تیمار با 2،4-DP تأثیر مثبتی در اجتناب از اختلالات کاسه گل داشت، اما فقط در نارنگی «کلمنپونس» و این تأثیر در سایر ارقام مورد مطالعه مشاهده نشد. اگرچه تیمارهای اکسین می توانند تکامل رنگ را به تاخیر بیندازند، اما از نظر تجاری در تمامی ارقام مورد مطالعه اثر منفی نداشتند، زیرا پس از درجه بندی، همه تیمارها دارای شاخص رنگ تجاری قابل قبولی بودند. علاوه بر این، هیچ تیمار با اکسین بر کیفیت حسی میوه درجه بندی شده تأثیری نداشت.

کاربرد 3،5،6-TPA در غلظت های مختلف (10، 20، و 40 ppm) تحت شرایط درجه بندی تجاری به خوبی با انواع مختلف مورد مطالعه قرار گرفته است. هر چه دوز 3،5،6-TPA بیشتر باشد، درصد میوه آسیب دیده با علائم تغییر کاسه گل کمتر است [38، 39]. در واقع، 3،5،6-TPA در حال حاضر در صنعت پس از برداشت با دوز 40 ppm استفاده می شود و با آبکش ها استفاده می شود [39].

سایر تنظیم کننده های رشد گیاهی، مانند HF-Calibra® (SIPCAM INAGRA، اسپانیا) با ماده فعال MCPA-thioethyl (S-Ethyl-4-chloro-o-tolyloxythioacetate)، در مهمترین گونه های مرکبات اسپانیایی در اوایل فصل آزمایش شده اند. تحت تیمار درجه بندی در غلظت های مختلف (10، 20، 40 و 60 میلی لیتر در لیتر) [26]. آن مطالعه نشان داد که این اکسین به کاهش پیری کاسه گل ناشی از اتیلن اگزوژن کمک می کند. هر چه دوز اعمال شده بیشتر باشد، تأثیر قویتری در جلوگیری از ریزش کاسه گل دارد.

روش دیگر برای جلوگیری از تأثیر منفی اتیلن بر پیری کاسه گل، تیمارهای درجه بندی است که دوره های مختلف مواجهه را با و بدون اتیلن ترکیب می کند. این با نارنگی و پرتقال برای صادرات به ایالات متحده از اسپانیا ارزیابی شده است [6، 24]. شرایط فرآیند درجه بندی بهینه با توجه به رنگ خارجی اولیه و تنوع [40] ایجاد شده است. این توصیه ها در جدول 1 ارائه شده است.

شاخص اولیه رنگ مرکبات (CCI = 1000*a/L*b) اتحادیه اروپا آمریکا-ژاپن
ماندارین ها
پرتقال ها ماندارین ها پرتقال ها
CCI < −13 توصیه نمیشود
−13 > CCI < −5 72 ساعت با اتیلن توصیه نمیشود 48 تا 72 ساعت با اتیلن توصیه نمیشود
−5 > CCI < +3 48 ساعت با اتیلن و 72 ساعت بدون اتیلن 72 ساعت با اتیلن 48 تا 72 ساعت بدون اتیلن 48 تا 72 ساعت با اتیلن
CCI > +3 24 ساعت با اتیلن و 48 ساعت بدون اتیلن 48 ساعت با اتیلن و 72 ساعت بدون اتیلن 24 ساعت بدون اتیلن 24 ساعت با اتیلن و 48 ساعت بدون اتیلن
CCI > +7 رنگ مناسب. درمان سبز زدایی ضروری نیست

جدول1.

توصیه هایی برای درمان درجه بندی نارنگی و پرتقال اسپانیایی برای صادرات به اتحادیه اروپا، ایالات متحده آمریکا یا ژاپن (اقتباس از پاسارو و همکاران [40]).

اخیراً، تیمارهایی با الیگوچیتوسان و کیتوزان (پلی-β-(1،4)-D-گلوکزامین) نشان داده اند که قهوه ای شدن کاسه گل ناشی از درمان درجه بندی را کاهش می دهد، که با مهار تخریب پروتوپکتین، سلولز و لیگنین مرتبط است. 33].

3.2) اختلالات لایه برداری

برخی از ارقام مرکبات با پوست بسیار نازک، به ویژه نارنگی، می توانند علائم کبودی را در هنگام عبور از خطوط بسته بندی پس از درجه بندی نشان دهند.

این اختلال معمولاً “پوست گورخر” نامیده می شود و در اثر ساییدگی مکانیکی در حین مسواک زدن یا غلتاندن میوه در ناحیه استوایی ایجاد می شود و سلول ها تیره می شوند و رگه های نکروز در مرکز بخش های میوه ایجاد می کنند (شکل 2) [41]. این اختلال می‌تواند در میوه‌های سبز نشده نیز ظاهر شود، اما درمان درجه‌بندی حساسیت به کبودی را افزایش می‌دهد. هنگامی که تیمار درجه بندی در رطوبت کم، درجه حرارت بالا و سطوح CO2 بالا و برای مدت زمان طولانی قرار گرفتن در معرض اتیلن انجام می شود، حساسیت میوه که علائم پوست گورخر را پس از بسته بندی نشان می دهد افزایش می یابد [42]. برای جلوگیری از این تغییر پوست، نگهداری میوه در محیطی بدون اتیلن حداقل به مدت 12 ساعت پس از درجه بندی و قبل از بسته بندی، و به تاخیر انداختن برداشت به مدت 5 تا 7 روز پس از دوره های بارانی، به شدت توصیه می شود زیرا تیرگی پوست می تواند این آسیب را افزایش دهد [43] .

شکل 2.

اختلال لایه برداری پوست گورخر ناشی از سایش مکانیکی در خط بسته بندی.

اولئوسلوز یکی از اصلی ترین اختلالات پوستی پس از برداشت در مرکبات است. معمولاً در اثر آسیب های مکانیکی به سلول های پوست در هنگام برداشت یا در خطوط بسته بندی ایجاد می شود. سلول های شکسته روغن را آزاد می کنند که برای سلول های پریکارپ فیتوتوکسیک است و باعث قهوه ای شدن نواحی پوست آسیب دیده می شود. مرکبات اوایل فصل بیشتر مستعد ابتلا به اولئوسلوز هستند [44].

هنگامی که میوه تحت درمان درجه بندی قرار می گیرد، آسیب مکانیکی ناشی از برداشت و در حین حمل میوه از مزارع به بسته بندی می تواند منجر به اولئوسلوز شود. سلول‌های آسیب‌دیده، که در آن‌ها تخلیه روغن رخ می‌دهد، در طول درمان درجه‌بندی تغییر رنگ نمی‌دهند، که باعث ایجاد مناطق سبز روی پوست می‌شود (شکل 3). علاوه بر این، هر چه سلول‌های پوست تورژیک‌تر باشند، میوه‌ها بیشتر در معرض آسیب مکانیکی هستند و در نتیجه اولئوسلوز را نشان می‌دهند. رطوبت محیطی زیاد، روزهای بارانی یا آبیاری زیاد باعث افزایش تیرگی پوست میوه می شود و برای جلوگیری از شبنم توصیه می شود از برداشت بعد از باران یا چیدن میوه در صبح زود خودداری شود. انتظار 24 ساعت پس از برداشت قبل از جابجایی در ظروف نیز توصیه می شود [45]. علاوه بر این، رقم می تواند یک عامل مرتبط باشد، زیرا هر چه تراکم حفره های روغنی بیشتر باشد، حجم بیشتر و موقعیت آنها در پریکارپ بیشتر، بروز اختلال بیشتر است [46].

شکل 3.

علائم اولئوسلوز پس از درمان درجه بندی

یکی دیگر از اختلالات فیزیولوژیکی که می تواند با درجه بندی پس از برداشت تشدید شود، تجزیه پوست انتهای ساقه (SERB) است.

علائم SERB باعث فروپاشی بافت پوست اطراف کاسه گل می شود که تیره و فرورفته می شود (شکل 4). SERB به دلیل از دست دادن بیش از حد آب است و معمولاً 2 و 7 روز پس از بسته بندی ظاهر می شود. میوه‌ای که این اختلال را ایجاد می‌کند، راحت‌تر پوسیده می‌شود. میوه‌های با پوست نازک‌تر که در محیط‌های رشد مرطوب مانند فلوریدا رشد می‌کنند، نسبت به میوه‌های با پوست ضخیم‌تر از محیط‌های خشک مستعد ابتلا به SERB هستند [47]. از جمله یک دوره نگهداری برای 12 تا 24 ساعت پس از درمان درجه بندی و قبل از بسته بندی برای اجتناب از SERB توصیه می شود. اثرات مفید اتیلن بر روی میوه گزارش شده است. به عنوان مثال، اتیلن به عنوان عاملی در تشکیل موم جدید مرتبط بوده است. همچنین کل محتوای موم اپیکوتیکولی نرم را در مرکبات بالغ افزایش می دهد که تعرق را کاهش می دهد، تعادل آب را حفظ می کند و تبادل گاز را در گیاهان تنظیم می کند [48].

شکل 4.

آسیب شکستگی پوست انتهای ساقه (SERB).

3.3) اختلالات پاتولوژیک

گزارش شده است که درجه بندی می تواند بروز برخی از قارچ ها را تشدید کند. با این حال، اثر درمان به شرایط فرآیند بستگی دارد. اثر درجه بندی بر روی گونه های پنی سیلیوم. توسعه بستگی به دمایی دارد که در آن درمان انجام می شود. هنگامی که درجه بندی در دمای 20 تا 22 درجه سانتیگراد (شرایط منطقه مدیترانه) انجام می شود، بروز پنی سیلیوم افزایش می یابد زیرا این دماها برای رشد این قارچ نزدیک به بهینه است [21]. با این وجود، هنگامی که درمان در دماهای بالا (28-29 درجه سانتیگراد) مانند فلوریدا انجام می شود، عمل این قارچ مهار می شود [49]. در این مورد، درمان حتی می تواند به عنوان درمان دیده شود، که میزان بروز پنی سیلیوم را کاهش می دهد. همچنین گزارش شده است که بروز پنی سیلیوم در میوه های درجه بندی شده وابسته به بلوغ است و میوه های بالغ تر عموماً شدت بیشتری را نشان می دهند [50]. پس از درجه بندی، به طور سنتی انتخاب میوه تحت تاثیر پنی سیلیوم به صورت دستی انجام می شود، اما روش های بینایی مصنوعی و تصویربرداری فراطیفی اخیرا برای تشخیص زودهنگام میوه آسیب دیده توسعه یافته است [51]. علاوه بر دسته‌بندی و دور ریختن میوه‌های آسیب‌دیده، استفاده از شستشو، بهداشت و درمان‌های خاص ضد قارچی قبل از درجه‌بندی بسیار توصیه می‌شود.

سبز زدایی ممکن است بروز آنتراکنوز را افزایش دهد زیرا اتیلن به دلیل دسترسی بیشتر به مواد مغذی روی سطوح میوه باعث جوانه زدن کونیدی ها، تشکیل appressoria و جوانه زنی Colletotrichum gloeosporioides می شود [52]. توسعه این بیماری به غلظت اتیلن و مدت درمان بستگی دارد [53].

یکی دیگر از بیماری های مرتبط با درجه بندی، پوسیدگی انتهای ساقه (SER) است که توسط Diplodia natalensis ایجاد می شود. SER از عفونت های نهفته توسط این قارچ ایجاد شده در بافت دکمه میوه نکروز ایجاد می شود. پس از برداشت، این قارچ مجدداً فعال می شود و میوه را از طریق منافذ طبیعی که بین میوه و دکمه ها در هنگام جداسازی دکمه ایجاد می شود، آلوده می کند [54]. بروز SER را می توان با عملیات درجه بندی افزایش داد که دما به 30 درجه سانتیگراد نزدیک شود و غلظت اتیلن بالا باشد [37].

4) اثر درجه بندی بر ترکیبات زیست فعال

امروزه مصرف کنندگان خواهان میوه هایی هستند که علاوه بر ظاهری جذاب، کیفیت حسی و تغذیه ای بالایی دارند. مرکبات به دلیل محتوای بالای ترکیبات فعال زیستی با خواص آنتی اکسیدانی، به دلیل فواید سلامتی خود شناخته شده اند. فعالیت آنتی اکسیدانی مرکبات به دلیل بخش محلول در آب از جمله ویتامین C و پلی فنول ها و همچنین بخش آپولار حاوی کاروتنوئیدها است. با وجود این عقیده رایج که اتیلن تأثیر جزئی بر فرآیندهای رسیدن داخلی مرکبات دارد، به طور سیستماتیک مورد بررسی قرار نگرفته است [55].

درباره پارامترهای فیزیکوشیمیایی سفتی، کل جامدات محلول (TSS) و اسیدیته، گزارش‌های زیادی وجود دارد که کاربرد اتیلن آنها را در ارقام مختلف مرکبات تغییر نمی‌دهد [27، 55، 56، 57]. با این وجود، تأثیر درجه بندی بر این ویژگی ها بسته به رقم مرکبات می تواند متفاوت باشد. در مطالعه‌ای که سه رقم مرکبات اولیه را با هم مقایسه کرد، تنها نارنگی Owari دارای نرمی بالاتر و TSS بالاتری در میوه‌های درجه‌بندی شده (2ppm، 2-8 روز) نسبت به میوه‌های سبز نشده بود [58].

در مرکبات، ویتامین C به طور گسترده ای به عنوان مهم ترین ترکیب آنتی اکسیدانی محلول در آب و یک عامل کاهنده عالی در نظر گرفته می شود [59]. محتوای ویتامین C در Citrus sp. هم به مرحله بلوغ و هم به سایر عوامل قبل و بعد از برداشت بستگی دارد. بسیاری از مطالعات بر روی ارزیابی اثر درمان درجه بندی بر محتوای ویتامین C متمرکز شده اند. سیدری و همکاران [6] هیچ کاهش قابل توجهی در ویتامین C در ماندارین‌های «Clemenules» و «Clemenpons» پس از قرار گرفتن در معرض اتیلن (2ppm) به مدت 48 ساعت، 72 ساعت یا 120 ساعت مشاهده نشد. مایوونی و همکاران [55] مطالعه ای بر روی ارقام مختلف مرکبات انجام داد و هیچ تفاوتی در محتوای ویتامین C گریپ فروت “Star Ruby” و نارنگی “Satsuma” پس از تیمار درجه بندی تا 72 ساعت مشاهده نشد. فقط پرتقال های “ناول” پس از 72 ساعت آسیب جزئی نشان دادند که به دوره نگهداری پس از فرآیند درجه بندی نسبت داده شد زیرا هیچ تفاوتی بین میوه های درجه بندی شده و میوه های سبز نشده مشاهده نشد. در “Navelina” نارنجی و هفت نارنگی اولیه (“Basol”، “Clemenrubí”، “Clemenpons”، “Clemenules”، “Orogros”، “Oronules”، “Prenules”)، هیچ تفاوتی بین میوه درجه بندی شده با اتیلن مشاهده نشد. 2 پی پی ام، 120 ساعت) و میوه تیمار نشده پس از نگهداری در سرد برای شبیه سازی شرایط قرنطینه (1 درجه سانتی گراد، 16 روز)، به علاوه یک دوره ماندگاری (20 درجه سانتی گراد، 7 روز) [24]. در نارنگی “Batu-55″، درمان درجه بندی 24 ساعته با ppm 1، 3 یا 5 بر محتوای ویتامین C تأثیری نداشت [60]. در مورد گریپ فروت، هیچ تفاوتی در “Star Ruby” بین میوه های بدون سبز و درجه بندی شده با اتیلن (2 پی پی ام، 60 ساعت) پس از یک دوره نگهداری 21 روزه در دمای 10 درجه سانتی گراد (برای شبیه سازی دوره حمل و نقل) و پیگیری گزارش نشده است. تا 14 روز در 20 درجه سانتی گراد (برای شبیه سازی شرایط فروشگاه خرده فروشی) [56]. با این حال، در مطالعات دیگر گزارش شده است که اتیلن باعث افزایش ویتامین C می شود. Chaudhary et al. [57] ویتامین C بیشتری را در گریپ فروت ریو رد درجه بندی شده (3.5 پی پی ام اتیلن، 72 ساعت) پس از 35 روز نگهداری در دمای 11 درجه سانتی گراد نسبت به میوه های بدون سبزی شناسایی کردند. سیدری و همکاران [61] همچنین پس از شبیه‌سازی دوره ماندگاری (20 درجه سانتی‌گراد، 7 روز)، افزایش جزئی در L-dehydroascorbic اسید در نارنگی‌های درجه‌بندی‌شده «Clemenules» و «Clemenpons» مشاهده کردند. این افزایش محتوای ویتامین C می تواند به دلیل بیان غالب ژن کد کننده ال-گالاکتوز-1-فسفاتفسفاتاز (GPP)، آنزیمی که با بیوسنتز ویتامین C مرتبط است، پس از یافتن افزایش سطوح رونوشت GPP در گوجه فرنگی های تیمار شده با اتیلن باشد [59] ].

اثر اگزوژن اتیلن می‌تواند بر آنزیم‌های درگیر در مسیرهای متابولیک گیاه، مانند فنیل آلانین آمونیاک لیاز (PAL)، اولین آنزیم در مسیر فنیل پروپانوئید، یا کالکون سنتاز (CHS) تأثیر بگذارد [62]. با توجه به ترکیبات فنلی (فلاوانون ها، فلاون ها، پلی متااکسی فلاون ها، فلاوانول ها، اسیدهای هیدروکسی بنزوئیک و اسیدهای هیدروکسی سینامیک)، هیچ اثر اتیلن در پرتقال “Navel” و “Valencia Delta”، “Batu-55” نارنگی و “Grapefruby” مشاهده نشده است. هنگامی که به درجه بندی ارائه می شود [55، 56، 60، 63]. سیدری و همکاران [24] تأثیر قرار گرفتن در معرض اتیلن بر مشخصات فنلی هشت رقم مرکبات تجاری در اوایل فصل را در طی تیمار درجه بندی (2ppm، 120 ساعت)، به علاوه شبیه سازی شرایط قرنطینه (1 درجه سانتیگراد، 16 روز) مورد مطالعه قرار دادند. فقط مشخصات فلاوانون ها در نارنگی های “Clemenrubi” و “Clemenpons” اصلاح شد که میوه آنها در معرض اتیلن قرار گرفته بود و پس از دوره ماندگاری بالاترین میزان کل فلاوانون را نشان داد. افزایش ترکیبات فنلی نیز در مطالعات دیگر گزارش شده است. محتوای فنلی کل بالاتری در آب لیمو «فینو» به‌دست‌آمده از میوه‌های درجه‌بندی شده در مقایسه با میوه‌های بدون سبزی یافت شده است [19]. چوداری و همکاران در گریپ فروت ریو رد. [57] نشان داد که میوه‌های درجه‌بندی شده محتوای لیمونین و فلاونوئیدها و سطوح پایین‌تر فوروکومارین (عمدتاً 6-7-دی هیدروکسی برگاموتین) را نسبت به میوه‌های سبز نشده پس از 7 روز نگهداری در سرما در دمای 11 درجه سانتی‌گراد نشان دادند. با این وجود، در گریپ فروت «ریو رد»، هیچ تفاوتی بین میوه های درجه بندی شده و میوه های سبز نشده در پایان دوره مطالعه (21 روز در دمای 11 درجه سانتی گراد، به اضافه 14 روز در دمای 21 درجه سانتی گراد) مشاهده نشد. چوداری و همکاران [16] اثر غلظت اتیلن را بر روی مشخصات فلاونوئیدی در همان رقم ارزیابی کرد و دریافت که میوه 10 پی پی ام درجه سبز دارای مقادیر قابل توجهی بیشتر فیتوکمیکال های اندازه گیری شده در مقایسه با میوه تیمار شده با 5 پی پی ام بود.

اگرچه قرار گرفتن مرکبات در معرض اتیلن باعث تجمع کاروتنوئیدها در پوست می شود [12]، اطلاعات کمی در مورد تأثیر تیمار درجه بندی بر محتوای کاروتنوئید در کیسه های آب میوه در دسترس است. ماتسوموتو و همکاران [17] اثر قرار گرفتن میوه در معرض غلظت‌ها و دماهای مختلف را بر تجمع کاروتنوئید در وزیکول‌های فلاودو و آب میوه نارنگی satsuma مطالعه کردند. نتایج مطالعه آنها نشان داد که سنتز کاروتنوئید در مرکبات به دما حساس بوده و این اثر وابسته به بافت است. نگهداری در دمای 20 درجه سانتی گراد باعث افزایش تجمع کاروتنوئید در فلاودو و حفظ محتوای کاروتنوئید در کیسه های آب میوه شد. با این حال، نگهداری در دمای 5 درجه سانتیگراد و 30 درجه سانتیگراد مقدار کاروتنوئید در فلاودو را کمی افزایش داد و محتوای کیسه های آب میوه را کاهش داد. هیچ اثر اگزوژن اتیلن بر محتوای کاروتنوئید در کیسه های آب میوه ذخیره شده در دمای 20 درجه سانتی گراد و 5 درجه سانتی گراد مشاهده نشد. چوداری و همکاران [16] همچنین گزارش داد که قرار گرفتن در معرض اتیلن بر محتوای بتاکاروتن و لیکوپن در آب گریپ فروت “Star Ruby” در طول درمان درجه بندی تاثیری ندارد.

بنابراین، با در نظر گرفتن این یافته‌های اخیر، نتیجه می‌گیریم که می‌توان از تیمار درجه‌بندی برای افزایش رنگ پوست زودرس مرکبات با حداقل تأثیر بر کیفیت تغذیه استفاده کرد.

5) کیفیت حسی مرکبات درجه بندی شده

برخی از مطالعات اشاره کرده اند که درجه بندی می تواند کیفیت طعم مرکبات را مختل کند [55، 64، 65]. گاهی اوقات عدم استفاده از درجه بندی حتی هدف تمایز میوه های مرکبات با فرض یک کیفیت ارگانولپتیکی برتر است، همانطور که در نشانگر جغرافیایی حفاظت شده (PGI) “Clémentine de Corse” [66]. با این وجود، مطالعات دیگر گزارش می دهند که تیمارهای درجه بندی انجام شده در شرایط استاندارد بر کیفیت حسی میوه مرکبات تأثیر نمی گذارد [6، 18، 67]. تغییر در کیفیت ارگانولپتیک میوه های درجه بندی شده عمدتاً به دمای پایین در طول دوره ذخیره سازی خلفی مربوط می شود [68].

بسیاری از مواد فرار مسئول ایجاد طعم یا عطر در مرکبات هستند. علاوه بر این، ترکیبی از مواد فرار طعم های متفاوتی نسبت به آنچه از ترکیبات فردی انتظار می رود به دست می دهد [69]. مرکبات مشخصات پیچیده‌ای از ترکیبات آلی فرار (VOCs) را نشان می‌دهند و می‌توان ترکیب‌های پیچیده‌ای از زیرمجموعه‌ای از حداکثر 300 ترکیب را یافت [70]. از این میان، آلدئیدها و استرها ترکیباتی هستند که بیشترین تأثیر را بر عطر مرکبات دارند. گزارش شده است که تغییرات در ترکیبات فعال معطر مرکبات درجه بندی شده به شدت وابسته به تنوع گزارش شده است. تغییرات در مشخصات فرار چندین رقم مرکبات ارائه شده به تیمار درجه بندی، بعلاوه نگهداری 16 روزه در دمای 1 درجه سانتی گراد و ماندگاری مورد مطالعه قرار گرفته است [71]. در حالی که ترکیبات فعال عطری “Clemenules” و “Navelina” تحت تاثیر قرار گرفتن در معرض اتیلن قرار نمی گیرند، “Oronules” و “Clemenrubí” سطوح بالاتری از برخی استرها مانند اتیل پروپیونات و اتیل اکتانوات را در میوه های درجه بندی شده نسبت به میوه های بدون سبز نشان دادند. میوه. ارقام دیگر مانند نارنگی “بازول” و “پرنولس” تغییرات کمی ناشی از اتیلن نشان داده اند. لازم به ذکر است که با وجود اثر درجه بندی بر برخی ترکیبات فرار در برخی از این ارقام، تفاوتی در کیفیت حسی مشاهده نشد. مایوونی و همکاران [55] یک اثر جزئی از تیمار درجه بندی (4 پی پی ام، 72 ساعت) بر محتوای فرار و ترکیبات موجود در آب پرتقال “Navel”، گریپ فروت “Star Ruby” و نارنگی “Satsuma” مشاهده شد. در حالی که قرار گرفتن در معرض اتیلن بر طعم پرتقال و گریپ فروت تأثیری نداشت، آسیب جزئی برای پذیرش حسی در ماندارین مشاهده شد.

در سال‌های اخیر، چندین مطالعه هیچ اثر منفی بر خواص حسی مرکبات را گزارش نکرده‌اند. مورالس و همکاران در نارنگی‌های Owari، Clemenules و Oronules و در پرتقال‌های Navelina. [58] نشان داده اند که قرار گرفتن در معرض اتیلن (2 پی پی ام برای 2 تا 8 روز) هیچ تغییر قابل توجهی در ویژگی های حسی داخلی ایجاد نمی کند. در واقع، مصرف کنندگان قادر به تشخیص اثر درجه بندی اتیلن بر پارامترهای فیزیکوشیمیایی نبودند، اگرچه تفاوت های جزئی در جامدات محلول و اسیدیته در برخی ارقام مشاهده شد. نشان داده شده است که درمان درجه بندی اتیلن قصد خرید مصرف کننده را افزایش می دهد. در لیموهای “فینو”، یک تجزیه و تحلیل حسی مشخص کرد که میوه های درجه بندی شده پس از آن به مدت 28 روز در دمای 10 درجه سانتیگراد نگهداری می شوند، تمایل کلی مشابهی به میوه های بدون سبز زدایی دارند. علاوه بر این، لیموهای درجه بندی شده به عنوان عطر لیمو معمولی بهتری نسبت به لیموهای بدون سبزی دریافت شدند [19].

6) نتیجه

نتیجه می گیریم که تیمار درجه بندی پس از برداشت ابزار بسیار مفیدی برای دستیابی به رنگ خارجی جذاب میوه مرکبات برای پیشبرد فصل تجاری بدون تأثیر بر کیفیت داخلی، طعم و خواص تغذیه ای گوشت مرکبات است. با این حال، لازم به ذکر است که این درمان باید با نهایت دقت انجام شود تا از اختلالات فیزیولوژیکی احتمالی در پوست میوه جلوگیری شود. برای این منظور، لازم است تمام پارامترهای فرآیند با در نظر گرفتن رقم مورد تیمار و زمان بهینه برداشت تعیین شود.

برای مطالعه متن اصلی به لینک مراجعه گردد.

منابع:

  1. 1. Tarancón P, Tárrega A, González M, Besada C. External quality of mandarins: Influence of fruit appearance characteristics on consumer choice. Food. 2021;10(9):2188. DOI: 10.3390/foods10092188
  2. 2. Carmona L, Zacarías L, Rodrigo MJ. Stimulation of coloration and carotenoid biosynthesis during postharvest storage of ‘Navelina’ orange fruit at 12°C. Postharvest Biology and Technology. 2012;74:108-117. DOI: 10.1016/j.postharvbio.2012.06.021
  3. 3. Lafuente MT, Alférez F, Romero P. Postharvest ethylene conditioning as a tool to reduce quality loss of stored mature sweet oranges. Postharvest Biology and Technology. 2014;94:104-111. DOI: 10.1016/j.postharvbio.2014.03.011
  4. 4. Lafuente MT, Sala JM, Zacarias L. Active oxygen detoxifying enzymes and phenylalanine ammonia-lyase in the ethylene-induced chilling tolerance in citrus fruit. Journal of Agricultural and Food Chemistry. 2004;52(11):3606-3611. DOI: 10.1021/jf035185i
  5. 5. González-Candelas L, Alamar S, Sánchez-Torres P, Zacarías L, Marcos JF. A transcriptomic approach highlights induction of secondary metabolism in citrus fruit in response to Penicillium digitatum infection. BMC Plant Biology. 2010;10(194). DOI: 10.1186/1471-2229-10-194
  6. 6. Sdiri S, Navarro P, Monterde A, Benabda J, Salvador A. New degreening treatments to improve the quality of citrus fruit combining different periods with and without ethylene exposure. Postharvest Biology and Technology. 2012;63(1):25-32. DOI: 10.1016/j.postharvbio.2011.08.005
  7. 7. Barry CS, Giovannoni JJ. Ethylene and fruit ripening. Journal of Plant Growth Regulation. 2007;26:143. DOI: 10.1007/s00344-007-9002-y
  8. 8. Eaks IL. Respiratory response, ethylene production, and response to ethylene of citrus fruit during ontogeny. Plant Physiology. 1970;45:334-338
  9. 9. Alós E, Distefano G, Rodrigo MJ, Gentile A, Zacarías L. Altered sensitivity to ethylene in ‘Tardivo’, a late-ripening mutant of Clementine mandarin. Physiologia Plantarum. 2013;147:1300-1315. DOI: 10.1111/ppl.12133
  10. 10. Yin XR, Xie XL, Xia XJ, Yu JQ , Ferguson IB, Giovannoni JJ, et al. Involvement of an ethylene response factor in chlorophyll degradation during citrus fruit degreening. The Plant Journal. 2016;86(5):403-412. DOI: 10.1111/tpj.13178
  11. 11. Fujii H, Shimada T, Sugiyama A, Nishikawa F, Endo T, Nakano M, et al. Profiling ethylene-responsive genes in mature mandarin fruit using a citrus 22 K oligoarray. Plant Science. 2007;173:340-348. DOI: 10.1016/j.plantsci.2007.06.006
  12. 12. Rodrigo MJ, Zacarias L. Effect of postharvest ethylene treatment on carotenoid accumulation and the expression of carotenoid biosynthetic genes in the flavedo of orange (Citrus sinensis L. Osbeck) fruit. Postharvest Biology and Technology. 2007;43(1):14-22. DOI: 10.1016/j.postharvbio.2006.07.008
  13. 13. Purvis AC, Barmore CR. Involvement of ethylene in chlorophyll degradation in peel of citrus fruits. Plant Physiology. 1981;68(4):854-856. DOI: 10.1104/pp.68.4.854
  14. 14. Cuquerella J, Salvador A, Martínez Jávega JM, Navarro P. Effect of quarantine cold treatment on early-season Spanish mandarins. Acta Horticulturae. 2005;682:743-748. DOI: 10.17660/ActaHortic.2005.682.97
  15. 15. Miller WM, Nelson B, Richard R, Ismail MA. Ethylene measurement and control in Florida citrus degreening. In: Integrated View of Fruit & Vegetable Quality. Florida: CRC Press; 2018. pp. 154-162
  16. 16. Chaudhary PR, Bang H, Jayaprakasha GK, Patil BS. Effect of ethylene degreening on flavonoid pathway gene expression and phytochemicals in Rio red grapefruit (Citrus paradisi Macf). Phytochemistry Letters. 2017;22:270-279. DOI: 10.1016/j.phytol.2017.09.016
  17. 17. Matsumoto H, Ikoma Y, Kato M, Nakajima N, Hasegawa Y. Effect of postharvest temperature and ethylene on carotenoid accumulation in the flavedo and juice sacs of Satsuma mandarin (Citrus unshiu Marc.) fruit. Journal of Agricultural and Food Chemistry. 2009;57(11):4724-4732. DOI: 10.1021/jf9005998
  18. 18. Martínez-Jávega JM, Monterde A, Navarro P, Salvador A. Response of new clementines to degreening treatment. Proceedings of the International Society of Citriculture. 2008;11:1342-1346
  19. 19. Serna-Escolano V, Giménez MJ, García-Pastor ME, Dobón-Suárez A, Pardo-Pina S, Zapata PJ. Effects of degreening treatment on quality and shelf-life of organic lemons. Agronomy. 2022;12(2):270. DOI: 10.3390/agronomy12020270
  20. 20. Porat R, Weiss B, Cohen L, Daus A, Goren R, Droby S. Effects of ethylene and 1-methylcyclopropene on the postharvest qualities of ‘Shamouti’ oranges. Postharvest Biology and Technology. 1999;15(2):155-163. DOI: 10.1016/S0925-5214(98)00079-9
  21. 21. Smilanick JL, Mansour MF, Sorenson D. Pre-and postharvest treatments to control green mold of citrus fruit during ethylene degreening. Plant Disease. 2006;90(1):89-96. DOI: 10.1094/PD-90-0089
  22. 22. Goedhals-Gerber LL, Khumalo G. Identifying temperature breaks in the export cold chain of navel oranges: A Western Cape case. Food Control. 2020;110:107013. DOI: 10.1016/j.foodcont.2019.107013
  23. 23. Zhang J, Timmer LW. Preharvest application of fungicides for postharvest disease control on early season tangerine hybrids in Florida. Crop Protection. 2007;26(7):886-893. DOI: 10.1016/j.cropro.2006.08.007
  24. 24. Sdiri S, Navarro P, Monterde A, Benabda J, Salvador A. Effect of postharvest degreening followed by cold-quarantine treatment on vitamin C, phenolic compounds and antioxidant activity of early-season citrus fruit. Postharvest Biology and Technology. 2012;65:13-21. DOI: 10.1016/j.postharvbio.2011.10.010
  25. 25. Van Wyk AA, Huysamer M, Barry GH. Extended low-temperature shipping adversely affects rind colour of ‘Palmer Navel’ sweet orange [Citrus sinensis (L.) Osb.] due to carotenoid degradation but can partially be mitigated by optimising post-shipping holding temperature. Postharvest Biology and Technology. 2009;53:109-116. DOI: 10.1016/j.postharvbio.2009.04.004
  26. 26. Sdiri S, Navarro P, Salvador A. Postharvest application of a new growth regulator reduces calyx alterations of citrus fruit induced by degreening treatment. Postharvest Biology and Technology. 2013;75:68-74. DOI: 10.1016/j.postharvbio.2012.08.004
  27. 27. Ladaniya MS, Singh S. Use of ethylene gas for degreening of sweet orange (Citrus sinenesis Osbeck) cv. Mosambi Journal of Science and Industrial Research. 2001;60:662-667
  28. 28. Cohen E. The effect of temperature and relative humidity during degreening on the coloring of shamouti orange fruit. Journal of Horticultural Science. 1978;53:143-146
  29. 29. Wills RBH, Warton MA, Mussa DMDN, Chew LP. Ripening of climacteric fruits initiated at low ethylene levels. Australian Journal of Experimental Agriculture. 2001;41:89-92. DOI: 10.1071/EA00206
  30. 30. Cronjé PJR, Crouch EM, Huysamer M. Postharvest calyx retention of citrus fruit. International Society of Horticultural Science. 2005;628:369-376
  31. 31. Taylor JE, Whitelaw CA. Signals in abscission. The New Phytologist. 2001;15:323-339
  32. 32. Alhassan N, Golding JB, Wills RBH, Bowyer MC, Pristijono P. Long term exposure to low ethylene and storage temperatures delays calyx senescence and maintains afourer mandarins and navel oranges quality. Food. 2019;8:19
  33. 33. Deng L, Yin B, Yao S, Wang W, Zeng K. Postharvest application of oligochitosan and chitosan reduces calyx alterations of citrus fruit induced by ethephon degreening treatment. Journal of Agricultural and Food Chemistry. 2016;64:7394-7403. DOI: 10.1021/acs.jafc.6b02534
  34. 34. Salvador A, Navarro P, Monterde A, Martínez-Jávega JM. Postharvest application of auxins to control calyx senescence in clementines submitted to degreening treatment. Proceedings of the International Society Citriculture. 2008;11:1377-1382
  35. 35. Carvalho CP, Salvador A, Navarro P, Monterde A, Martinez-Jávega JM. Effect of auxin treatments on calyx senescence in the degreening of four mandarin cultivars. HortScience. 2008;43(3):747-752
  36. 36. Martínez-Jávega JM, Monterde A, Navarro P, Salvador A. Response of new Clementines to degreening treatment. In: Proceedings of Program and Abstracts, 11th International Citrus Congress (ISC Congress); 2008; Wuhan, China, 333.
  37. 37. Brown GE, Burns JK. Enhanced activity of abscission enzymes predisposes oranges to invasion by Diplodia natalensis during ethylene degreening. Postharvest Biology and Technology. 1998;14:217-227
  38. 38. Salvador A, Navarro P, Monterde A, Martínez-Jávega JM. Postharvest application of auxins to control calyx senescence in clementines submitted to degreening treatment. In: Proceedings of the International Society of Citriculture; Spain. 2011. pp. 1377-1382
  39. 39. Tormo DJ, Sdiri S, Conesa E, Navarro P, Salvador A. Application of 3,5,6-TPA under commercial conditions to control calyx senescence associated to degreening treatment. Acta Horticulturae. 2015;1065:1655-1661. DOI: 10.17660/ActaHortic.2015.1065.212
  40. 40. Pássaro C, Navarro P, Salvador A. Poscosecha. In: Garcés L, Corporación Universitaria Lasallista, editors. Cítricos: cultivo, poscosecha e industrialización. 2012. pp. 223-284
  41. 41. Krajewsky AJ. Pittaway. In: Barry GH, editor. Common Defects Associated with Degreening of Citrus. Nelspruit, South Africa: Citrus Research International (Pty) Ltd; 2002
  42. 42. Petracek PD, Kelsey DF, Grierson W. In: Wardowski W, Miller WM, Hall DJ, Grierson W, editors. Physiological Peel Disorders. Fresh Citrus Fruit. 2nd ed. Florida, USA: Florida Science Source, Inc; 2006. pp. 397-442
  43. 43. Albrigo LG. Water relations and citrus fruit quality. In: Sauls JW, Jackson LK, editors. Water Realations. Gainiville: University of Florida Fruit/Crops Department; 1975. pp. 41-48
  44. 44. Zheng Y, He S, Yi S, Zhou Z, Mao S, Zhao X, et al. Characteristics and oleocellosis sensitivity of citrus fruits. Scientia Horticulturae. 2010;123(3):312-317. DOI: 10.1016/j.scienta.2009.09.018
  45. 45. Lafuente MT, Zacarias L. Postharvest physiological disorders in citrus fruit. Ingentaconnect. 2006;9:1-9. DOI: 10.2212/spr.2006.1.2
  46. 46. Montero CRS, Schwarz LL, dos Santos LC, dos Santos RP, Bender RJ. Oleocellosis incidence in citrus fruit in response to mechanical injuries. Scientia Horticulturae. 2012;134:227-231. DOI: 10.1016/j.scienta.2011.10.026
  47. 47. Ritenour MA, Dou H. Stem-End Rind Breakdown of Citrus Fruit: HS936/HS193, 7/2003.EDIS, 2003, 13.
  48. 48. Cajuste JF, González-Candelas L, Veyrat A, García-Breijo FJ, Reig-Armiñana JR, Lafuente M. Epicuticular wax content and morphology as related to ethylene and storage performance of ‘Navelate’ orange fruit. Postharvest Biology and Technology. 2010;55:29-35
  49. 49. Ritenour MA, Miller WM, Wardowski WW. Recommendations for Degreening Florida Fresh Citrus Fruits. Circular 1170. Horticultural Sciences Department. 2003. Florida Cooperative Extension Service, IFAS, University of Florida, Gainesville.
  50. 50. Moscoso-Ramírez PA, Palou L. Effect of ethylene degreening on the development of postharvest penicillium molds and fruit quality of early season citrus fruit. Postharvest Biology and Technology. 2014;91:1-8. DOI: 10.1016/j.postharvbio.2013.12.008
  51. 51. Lorente D, Escandell-Montero P, Cubero S, Gómez-Sanchís J, Blasco J. Visible–NIR reflectance spectroscopy and manifold learning methods applied to the detection of fungal infections on citrus fruit. Journal of Food Engineering. 2015;163:17-24. DOI: 10.1016/j.jfoodeng.2015.04.010
  52. 52. Wild BL. Ethylene gas burn of Washington navel oranges-a form of anthracnose induced by degreening and controlled by brushing or applying fungicides. Australian Journal of Experimental Agriculture. 1990;30(4):565-568. DOI: 10.1071/EA9900565
  53. 53. Tuset JJ, Garcia J, Hinarejos C. Effect of intermittent Degreening Method on Decay of Satsuma Mandarin. In: Goren R, Mendel K, editors. Proceeding of the Sixth International Citrus Congress. 1988. pp. 1461-1465
  54. 54. Zhang J. Lasiodiplodia theobromae in Citrus Fruit (Diplodia Stem-End Rot). In: Bautista-Baños S, editors. Postharvest Decay Control Strategies. Academic Press; 2014. p. 309-335. DOI: 10.1016/B978-0-12-411552-1.00010-7
  55. 55. Mayuoni L, Tietel Z, Patil BS, Porat R. Does ethylene degreening affect internal quality of citrus fruit? Postharvest Biology and Technology. 2011;62:50-58. DOI: 10.1016/j.postharvbio.2011.04.005
  56. 56. Chaudhary P, Jayaprakasha GK, Porat R, Patil BS. Degreening and postharvest storage influences ‘Star Ruby’ grapefruit (Citrus paradisi Macf.) bioactive compounds. Food Chemistry. 2012;135:1667-1675. DOI: 10.1016/j.foodchem.2012.05.095
  57. 57. Chaudhary PR, Jayaprakasha GK, Patil BS. Ethylene degreening modulates health promoting phytochemicals in Rio Red grapefruit. Food Chemistry. 2015;188:77-83. DOI: 10.1016/j.foodchem.2015.04.044
  58. 58. Morales J, Tárrega A, Salvador A, Navarro P, Besada C. Impact of ethylene degreening treatment on sensory properties and consumer response to citrus fruits. Foodservice Research International. 2020;127:108641. DOI: 10.1016/j.foodres.2019.108641
  59. 59. Mditshwa A, Magwaza LS, Tesfay SZ, Opara UL. Postharvest factors affecting vitamin C content of citrus fruits: A review. Scientia Horticulturae. 2017;218:95-104. DOI: 10.1016/j.scienta.2017.02.024
  60. 60. Kailaku SI, Nurjanah R, Jamal IB, Broto W. The effect of degreening on antioxidants of tangerine cv. Batu-55. In: IOP Conference Series: Earth and Environmental Science. Vol. 542. 2020. p. 012018
  61. 61. Sdiri S, Navarro P, Ben Abda J, Monterde A, Salvador A. Antioxidant activity and vitamin C are not affected by degreening treatment of clementine mandarins. Acta Horticulturae. 2012;934:893-899. DOI: 10.17660/ActaHortic.2012.934.119
  62. 62. El-Kereamy A, Chervin C, Roustan JP, Cheynier V, Souquet JM, Moutounet M, et al. Exogenous ethylene stimulates the long-term expression of genes related to anthocyanin biosynthesis in grape berries. Physiologia Plantarum. 2003;119:175-182. DOI: 10.1034/j.1399-3054.2003.00165.x
  63. 63. Pereira GDS, Machado FLDC, Costa J. Quality of ‘Valencia Delta’ orange after degreening and coating with wax. Revista Brasileira de Engenharia Agrícola e Ambiental. 2016;20:936-940. DOI: 10.1590/1807-1929/agriambi.v20n10p936-940
  64. 64. Poole ND, Gray K. Quality in citrus fruit: To degreen or not degreen? British Food Journal. 2002;104:492-505. DOI: 10.1108/00070700210418730
  65. 65. Baldwin EA, Bai J, Plotto A, Ritenour MA. Citrus fruit quality assessment; producer and consumer perspectives. Stewart Postharvest Rev. 2014;10:1-7
  66. 66. Belmin R, Casabianca F, Meynard JM. Contribution of transition theory to the study of geographical indications. Environmental Innovation and Societal Transitions. 2018;27:32-47. DOI: 10.1016/j.eist.2017.10.002
  67. 67. Tietel Z, Weiss B, Lewinsohn E, Fallik E, Porat R. Improving taste and peel color of early-season Satsuma mandarins by combining high-temperature conditioning and degreening treatments. Postharvest Biology and Technology. 2010;57(1):1-5. DOI: 10.1016/j.postharvbio.2010.01.015
  68. 68. Tietel Z, Plotto A, Fallik E, Lewinsohn E, Porat R. Taste and aroma of fresh and stored mandarins. Journal of the Science of Food and Agriculture. 2011;91:14-23. DOI: 10.1002/jsfa. 4146
  69. 69. Chambers E, Koppel K. Associations of volatile compounds with sensory aroma and flavor: The complex nature of flavor. Molecules. 2013;18(5):4887-4905. DOI: 10.3390/molecules18054887
  70. 70. González-Mas MC, Rambla JL, Alamar MC, Gutiérrez A, Granell A. Comparative analysis of the volatile fraction of fruit juice from different Citrus species. PLoS One. 2011;6(7):e22016. DOI: 10.1371/journal.pone.0022016
  71. 71. Sdiri S, Rambla JL, Besada C, Granell A, Salvador A. Changes in the volatile profile of citrus fruit submitted to postharvest degreening treatment. Postharvest Biology and Technology. 2017;133:48-56. DOI: 10.1016/j.postharvbio.2017.07.001

 

بدون ديگاه

ارسال نظر