روش های سرد کردن زردآلو پس از برداشت

زردآلو با پوست مخملی منحصربه‌فرد و گوشت لطیف و شیرین خود میوه‌ای لطیف است که قرن‌ها از آن لذت می‌برد. اغلب تصور می شود که منشأ آنها ارمنستان باشد، اما همچنین ادعاهایی وجود دارد که اصل زردآلو از هند یا احتمالاً چین است. با وجود اختلاف بر سر کشور مبدا، یک چیز مسلم است – زردآلو در حال حاضر در سراسر جهان مورد احترام و قدردانی است. برای اینکه زردآلو در بسیاری از مناطق به صورت تازه میل شود، باید آن را با استفاده از روش های خنک سازی و نگهداری مناسب خنک و نگهداری کرد. برای کشف حقایق بیشتر در مورد زردآلو و همچنین روش‌های خنک‌سازی و نگهداری مناسب مورد نیاز برای کمک به تحویل تازه این میوه خوشمزه در سراسر جهان، ادامه مطلب را بخوانید.
حقایق عمومی در مورد زردآلو

نام علمی زردآلو، Prunus Armeniaca یا “آلو ارمنی”، این مفهوم را که منشاء زردآلو برای اولین بار در ارمنستان ایجاد شده است، تحت الشعاع قرار می دهد. زردآلو خشک یک کالای با ارزش در مسیرهای تجاری ایران در زمان های قدیم بوده است و مصری ها که میوه را خشک می کنند و سپس برای تهیه آب زردآلو ماه رمضان به آن شیرین کننده می افزایند، قرن هاست که از آن استفاده می کرده اند. درختان زردآلو بومی اقلیم هایی با طیف وسیعی از تغییرات دما هستند، زیرا به زمستان های خنک تر برای خواب و تابستان های خشک تر برای بلوغ مناسب میوه نیاز دارند.

درختان زردآلو برای تولید دسته‌های گل‌های کوچک شبیه ذرت بو داده در اوایل بهار قبل از شروع رشد برگ‌ها و میوه‌ها به خوبی شناخته شده‌اند. تک دانه ها یا هسته هایی که زردآلو تولید می کند در پوسته ای سخت به نام “سنگ” محصور شده اند. هسته زردآلو اغلب برای طعم دادن به لیکور، کلوچه و مربای زردآلو استفاده می شود و اگر هسته آن نژاد بسیار شیرینی باشد، می توان از آن به عنوان جایگزین بادام در پخت و پز و پخت نیز استفاده کرد.

اطلاعات کلی در مورد خنک کردن و نگهداری زردآلو

زردآلو تازه را می توان حتی در مناطقی که معمولاً به دلیل برداشت مناسب، خنک سازی و نگهداری میوه تولید نمی شود، لذت برد. پس از چیدن، کیفیت زردآلو را نمی توان بهبود بخشید، فقط حفظ کرد. به همین دلیل، پیروی از دستورالعمل‌های خنک‌سازی و ذخیره‌سازی مناسب برای تضمین تحویل ایمن میوه به مصرف‌کنندگان و همچنین تضمین حداکثر بازگشت سرمایه برای تولیدکنندگان بسیار مهم است.

زردآلو را باید در خنک ترین زمان روز جمع آوری کرد و تا زمانی که محصول به انبار منتقل شود، در سایه نگه داشت. سرد کردن سریع محصول در اسرع وقت می تواند به تاخیر در رشد باکتری ها و رسیدن بیشتر میوه کمک کند.

زردآلو باید دور از تولیدکنندگان اتیلن نگهداری شود، هورمونی طبیعی که با رسیدن میوه ها و سبزیجات خاصی از جمله زردآلو ترشح می شود. نگهداری زردآلو با سایر تولیدکنندگان اتیلن مانند سیب، هلو، گلابی یا آلو، یا با زردآلوهای آسیب دیده و بیمار، خطر رسیدن سریع بقیه زردآلوها را افزایش می دهد و در نتیجه احتمالاً کل برداشت را از بین می برد.

دما – زردآلو باید در دمای بسیار سرد تا انجماد، به طور ایده آل 32 درجه فارنهایت، نگهداری شود تا تازگی خود را حفظ کند.

رطوبت نسبی – زردآلو در رطوبت نسبی 90-95 درصد به بهترین شکل نگهداری می شود. در حالی که چنین رطوبت بالایی ممکن است باعث رشد بیماری ها و باکتری ها شود، دمای بسیار سردی که زردآلو به آن نیاز دارد، همراه با بهداشت مناسب می تواند به کاهش شانس رشد باکتری ها کمک کند.

ماندگاری: پس از برداشت، زردآلو در صورت سرد شدن و نگهداری مناسب بین 7 تا 14 روز ماندگاری دارد.

روش های خنک کردن زردآلو

برای حفظ طراوت زردآلوهای رسیده، باید بلافاصله پس از برداشت به خوبی خنک شوند. زردآلوهایی که به طور کامل سرد نشده اند به راحتی کبود می شوند یا گوشت آن پاره می شود و باعث می شود خریداران جذابیت کمتری داشته باشند. بهترین روش‌ها برای خنک‌کردن زردآلو، خنک کردن اتاق و خنک‌کردن با آب است.

خنک کننده اتاق – قرار دادن زردآلو در اتاقی مجهز به واحدهای خنک کننده می تواند به رساندن زردآلو به دمای ذخیره سازی ایده آل کمک کند. اتاق‌هایی که به‌طور خاص برای خنک‌کردن زردآلو استفاده می‌شوند، نسبت به اتاق‌هایی که فقط برای نگهداری میوه‌هایی که قبلاً سرد شده‌اند، به واحدهای سردخانه بزرگ‌تری نیاز دارند.

آب سرد کردن – فرو بردن زردآلوهای تازه چیده شده در آب سرد یا ریختن آب سرد به طور مستقیم روی میوه، روشی موثر برای از بین بردن سریع و ایمن گرما از میوه است. همچنین اگر یک ماده ضد عفونی کننده به آب اضافه شود، می تواند به تمیز کردن میوه کمک کند.

منبع: sem co