روش های خنک سازی و نگهداری توت فرنگی پس از برداشت

توت فرنگی در سراسر جهان به دلیل طعم شیرین، آبدار، بافت آبدار و رنگ قرمز درخشان خود شناخته شده است. آنها دسر ایده آل بعد از غذا، یک میان وعده بعد از ظهر عالی، یا طعم دهنده عالی برای پای، مربا، ژله، کمپوت، بستنی و غیره هستند. با این حال، برای اینکه توت فرنگی بتواند پتانسیل عالی خود را برآورده کند، باید با احتیاط کار کرد، به سرعت و به طور کامل خنک شود، و اجازه داده نشد دوباره گرم شود. آنچه در ادامه می آید بحثی در مورد اطلاعات مربوط به توت فرنگی، حقایق کلی در مورد خنک سازی و ذخیره سازی و روش های خنک کننده ایده آل است.

حقایق عمومی در مورد توت فرنگی

توت فرنگی همانطور که امروز می شناسیم و دوستش داریم اولین بار در دهه 1750 در بریتانی، فرانسه با تلاقی دو نوع وحشی توت فرنگی کشت شد: توت فرنگی ویرجینیایی، بومی ایالات متحده، و توت فرنگی شیلیایی، بومی شیلی و آرژانتین. صلیب در واقع بسیار مثمر ثمر بود و منجر به چیزی شد که ما اکنون از آن به عنوان توت فرنگی باغی یا به سادگی توت فرنگی یاد می کنیم. علیرغم نام، توت فرنگی به هیچ وجه توت واقعی نیست. در عوض آنها میوه های جانبی کل هستند، به این معنی که گوشت خوشمزه از تخمدان گیاه نیست بلکه از بافت مجاور آن است. سایر میوه های جانبی عبارتند از آناناس، انجیر و توت.

توت فرنگی یک عنصر رایج در دسرها، کنسروها، سبوس‌های غلات، محصولات میان وعده، آب‌میوه‌ها و سایر غذاها و نوشیدنی‌ها است. آنها منبع عالی ویتامین C و منگنز هستند و حاوی مقادیر کمی اسیدهای چرب غیراشباع ضروری هستند که برای یک رژیم غذایی سالم ضروری هستند. اعتقاد بر این است که توت فرنگی ممکن است سلامت قلب را بهبود بخشد، با سرطان مبارزه کند و به التهاب کمک کند، اگرچه تحقیقات در مورد این فواید ادعا شده در حال انجام است.

اطلاعات عمومی در مورد خنک کننده و ذخیره سازی

توت فرنگی میوه ای بسیار فاسد شدنی است که تعدادی از چالش های خنک کننده و نگهداری را به همراه دارد. این به این دلیل است که آنها به گرما، سطوح رطوبت و سوء استفاده بسیار حساس هستند. حتی در شرایط ایده آل، عمر مفید نسبتاً محدودی دارند. این امر باعث می‌شود تا با بهینه‌سازی روش خنک‌سازی و ذخیره‌سازی، از تمام طول عمر قابل فروش آن‌ها استفاده کنید. موارد زیر ملاحظات کلیدی است:

تنفس – مانند بسیاری از میوه ها و سبزیجات دیگر، توت فرنگی نیز تنفس می کند و گرما را به عنوان محصول جانبی این تنفس می دهد. متأسفانه نرخ تنفس مستقیماً با تخریب و رسیدن بیش از حد مرتبط است و این تأثیرات فقط در دماهای بالاتر تسریع می شود. برای مقایسه، یک تن توت فرنگی در دمای 32 درجه فارنهایت حدود 3300 Btu در روز آزاد می کند. با این حال، در دمای 80 درجه فارنهایت، همان تن توت فرنگی حدود 41800 Btu را آزاد می کند – تقریباً 13 برابر گرما!

رطوبت – توت فرنگی به سطوح رطوبت بسیار حساس است. آنها به رطوبت نسبی در محدوده 90 تا 95 درصد نیاز دارند. اگر سطح رطوبت خیلی کم باشد، توت فرنگی چروک می شود و طعم و کیفیت خود را از دست می دهد. از طرف دیگر، اگر رطوبت خیلی زیاد باشد، ممکن است آب و رطوبت روی توت فرنگی ایجاد شود که آن را در معرض موجودات پوسیده مانند کپک خاکستری و پوسیدگی ریزوپوس قرار می دهد. این آفات بسیار قابل انتقال هستند و به راحتی یک ظرف کامل توت فرنگی را تنها از یک منبع اولیه کوچک آلوده می کنند.

دما – برای کاهش تنفس و افزایش عمر مفید توت فرنگی تا حد ممکن، میوه باید به محض چیدن به سرعت تا حدود 32 درجه فارنهایت تا 34 درجه فارنهایت خنک شود و ثابت ماندن این دماها بسیار مهم است. اگر اجازه داده شود توت فرنگی ها دوباره گرم شوند، در معرض خراب شدن هستند. با این حال، توت فرنگی در دمای 31 درجه فارنهایت یخ می زند که به آن آسیب می رساند.

جابجایی – توت فرنگی حساس است و بسیار مستعد کبودی و آسیب فیزیکی است. هنگامی که آنها آسیب می بینند، نقطه ضعیف به محلی آسیب پذیر در برابر ارگانیسم های پوسیده و فاسد شدن سریع تبدیل می شود. این امر ضروری است که توت فرنگی ها با دقت برداشت و بسته بندی شوند و هر میوه آسیب دیده دور ریخته شود تا اینکه اجازه داده شود در کنار توت فرنگی های خوب باقی بماند و آنها را خراب کند.

ماندگاری – حتی زمانی که شرایط بهینه است، توت فرنگی ها فقط حدود 5 تا 7 روز ماندگاری دارند. این امر بسیار مهم است که عملیات توت فرنگی تا حد امکان کارآمد باشد و کشاورزان توت فرنگی بتوانند خریداران بالقوه را قبل از برداشت ترتیب دهند.

روش های خنک کردن توت فرنگی

به دلیل عناصر چالش برانگیز مختلف خنک سازی توت فرنگی، نگهداری و جابجایی توت فرنگی تعداد محدودی گزینه از نظر روش های خنک کننده را می توان به کار برد. خنک کننده اصلی اتاق مناسب نیست زیرا برای توت فرنگی ضروری است که دمای خود را به سرعت، در عرض 2 ساعت یا کمتر، پس از برداشت کاهش دهند. خنک شدن اتاق آنها را به تدریج خنک می کند. خنک کننده با آب نیز مناسب نیست زیرا آب و رطوبت آنها را در برابر تهدیدات موجودات پوسیده مانند کپک خاکستری مستعدتر می کند. یخ لجن و بسته بندی یخ باعث آسیب فیزیکی می شود. که باعث می شود توت فرنگی ها یک روش خنک کنندگی قابل دوام داشته باشند:

خنک سازی اجباری با هوا

خنک کننده با هوای اجباری – خنک کننده با هوای اجباری شامل چیدن توت فرنگی ها در اطراف یک فن و کشیدن هوا به جای دمیدن از داخل ظروف است. بنابراین گردش هوای خنک را تحریک می کند و توت فرنگی ها را خیلی سریع تر از روش های غیر اجباری هوا خنک می کند. بار دیگر به دلیل حساسیت توت فرنگی به سطوح رطوبت، نظارت بر رطوبت هوا و اطمینان از اینکه این فرآیند باعث خشک شدن توت فرنگی ها نمی شود یا اجازه نمی دهد که تراکم روی آنها ایجاد شود، مهم است.

منبع: semco